Blonde Jo, was de knapste der matrozen
en hij hield van de golven om zijn boot
Maar op zee zat hij dikwijls te dromen
Het verlangen naar z'n meisje
dat verlangen
was groot

Zij was jong en zij had de mooiste ogen
Zij bracht Jo;voor het afscheid naar de boot
Op z'n reis kon hij haar nooit vergeten
Het verlangen naar z'n meisje
dat verlangen
was groot

Maar zodra hij haar weer op de kade zag
zette Jo als eerste voet aan land
En zo lang, zo lang zijn schip voor anker lag
stond van binnen z'n zeemanshart in brand

Blonde Jo was de knapste der matrozen
en hij zag, ook al was zijn schip in nood,
steeds de glans van twee lichtblauwe ogen
Het verlangen naar z'n meisje
dat verlangen
was groot