De dood rijdt een donker paard met doffe stap
Hij draagt een ondoorzichtig zwarte kap
Als landknechten weer te velde marcheren
Laat hij er zijn klepper tussen galopperen

   Vlaanderen in nood
In Vlaanderen rijdt de dood
In Vlaanderen rijdt er de dood

De dood rijdt op een schimmel, lelieblank
Een hemels cherubijntje, licht en rank
Als meisjes hun lichte reidans beginnen
Glijdt hij graag tersluiks hun kringetje binnen

Falalalala lala lala lalala
Lalala falalalalala
 
De dood slaat de krijgsmars dreigend op de trom
Het dreunt op je hart: waarom? waarom?
Hij roffelt zijn lange keiharde code
Hij paukt op de doffe huid van een dode

   Vlaanderen in nood
In Vlaanderen rijdt de dood
In Vlaanderen rijdt er de dood

een schrik wanneer de eerste roffel klinkt
Zodat het hart je in de schoenen zinkt
De volgende roffel slaat de oorlogsmaat
En tegen de landsknecht keert zich de haat


   Vlaanderen in nood
In Vlaanderen rijdt de dood
In Vlaanderen rijdt er de dood

De derde roffel is zo lang blijven hangen
Totdat de soldaat Gods zegen heeft ontvangen
Zo zacht en zo warm de derde roffel klinkt
Alsof er een moeder haar kind in sluimer zingt

Falalalala lala lala lalala
Lalala falalalalala

De dood kan blanke en zwarte paarden rijden
En grijnzend meisjes tot de dans geleiden
Maar trommelt hij grof of trommelt hij fijn 
Gestorven, gestorven, gestorven moet er zijn    

   Vlaanderen in nood
In Vlaanderen rijdt de dood
In Vlaanderen rijdt er de dood