Frans Duijts
Frans Duijts - Waarom laat het leven hem alleen songtekst
Je score:
De lichtjes zijn gedoofd Hij loopt in z’n jas gedoken De regen raakt z’n hoofd Van huis en hart verstoten Rumoer klinkt uit de zwarte stad Die hij achter zich laat Zijn kraag omhoog voordat hij slapen gaat Familie kent hij niet Flessen drank dat zijn z’n vrienden Zo verdrinkt die zijn verdriet Dat hij toch niet verdiende Zolang de dag de nacht opvolgt De tijden vergaan Veranderd er toch niets aan zijn bestaan Waarom laat het leven hem alleen? Waarom heeft hij niets om van te houden? Nooit een warme arm om hem heen Geen woorden om zijn dromen op t e bouwen Jaren vliegen ongemerkt voorbij Zonder liefde en wat tederheid Hij die nooit besloot ooit te sterven in de goot Waarom laat het leven hem alleen? Heel langzaam wordt het licht De stad is aan ’t ontwaken De morgen is in zicht ’t Ontbijt zal hem wel smaken In een etalageruit ziet hij zichzelf staan Een man die eigenlijk niemand kent bij naam Waarom laat het leven hem alleen? Waarom heeft hij niets om van te houden? Nooit een warme arm om hem heen Geen woorden om zijn dromen op t e bouwen Jaren vliegen ongemerkt voorbij Zonder liefde en wat tederheid Hij die nooit besloot ooit te sterven in de goot Waarom laat het leven hem alleen? Hij die nooit besloot ooit te sterven in de goot Waarom laat het leven hem alleen?