(niets dat mijn nog schelen kan, als ik het toch niet delen kan, met jou)

Dozen die op tafel staan
Je koffer in de gang
Ik kijk je aan
Ik zie hoe jij ze vult 
Met al je spullen die hier nooit meer zullen staan
Neem alles wat je hebben wilt
Want jij was alles wat ik hebben wou
Niets dat mij nog schelen kan
Als ik het toch niet delen kan, met jou

Alledaagse dingen, ze verdwijnen uit men leven, uit mijn hart (uit mijn hart)
Ik moet er niet aan denken, dat je weggaat en zo je auto start
Durf je dan niet hier te blijven
En toch nog eens met mij verder te gaan
Alles wat je wilt, ik zal het doen als jij je spullen maar laat staan
Oh, ooh, ooh, ooh
Ik heb het wel verdient 
Maar berouw komt na de zonde, m’n eigen schuld (m’n eigen schuld)
Alles mist z’n glans en daarom geef me nog een kans, en heb geduld (en heb geduld)
Ooh, laten we weer lachen
Toe en laat me hier niet achter, in de kou
Want niets dat mij nog schelen kan, als ik het toch niet delen kan, met jou

Met jou (met jou)
Met jou (met jou)
Ooh, met jou
Er is echt niets (echt niets, echt niets)
Dat mij nog schelen kan, als ik het niet delen kan
Delen kan met jou
Er is echt niets (echt niets, echt niets)
Dat mij nog schelen kan,  als ik het niet delen kan 
Delen kan met jou
Ooh oh oh 
(echt niets, echt niets)
(Schelen kan) als ik het niet delen kan
Delen kan met jou…