Ik weet m’n tijd is om en na die song, dan valt het doek neer
Gedaan, die dolle jacht
De zucht naar macht, naar geld en nog meer
M’n tijd was goed gevuld 
Ik heb gereisd, mocht veel beleven
Mijn wil was steeds m’n wet 
Zo was m’n leven

En spijt bij wat ik deed had ik wel eens 
Maar och, zo weinig
Ik deed m’n eigen zin, ik keek niet om
Niets was me heilig 
M’n tijd leek onbeperkt 
En wat nog kwam, was mij om ’t even 
Ik nam al wat er was
Zo was m’n leven

De levensvreugd heb ik geproefd 
Ik beet erin, kreeg nooit genoeg
M’n eigen deel, en vreemde buit 
Ik at het op en spuwt het uit 
Ik was m’n slaaf maar ook m’n heer
Zo was m’n leven

Maar nu, nu ik moet gaan
Zou ik zo graag nog even blijven
Om met die laatste kans mezelf nog één keer te bewijzen
Maar ’t loopt mij uit de hand
Ik voel mezelf met angst en beven
Mijn tijd is nu voorbij 
Dit was m’n leven

Maar wat is een man, ook groot of klein
Als hij zichzelf niet meer kan zijn
Ik heb gehaat waar ik van hield 
En ik heb nooit één keer geknield 
Maar nu betaal ik wel de prijs
Van heel m’n leven