We kijken door hetzelfde raam,
we maken dezelfde sommen,
ze zit twee meter bij me vandaan.
De school is net begonnen.

Vannacht verscheen ze in mijn droom,
vannacht nog liepen we samen.
We waren alleen, we spraken gewoon,
tot we aan een afgrond kwamen.

Toen zei ze iets wat ik niet verstond,
iets wat ik niet kon begrijpen.
Er was geen geluid, al sprak haar mond.
Ze begon in mijn hand te knijpen.

Wat zei ze? Wat had ze voor bericht?
Ik zou het haar nu kunnen vragen,
maar een droom houdt op bij het ochtendlicht.