Een bezopen kanonnier had zo dronken als een tierelier
Zijn mond voorbij gepraat iedereen voelde verraad
De aangespoelde schatten van de gehate Compagnie
Voor elke zeeman een gevaarlijke fantasie

Jeronymous de koopman was de laatste die het wrak verliet
Aan de boegspriet vastgeklampt dreef hij naar het strand
Na het vertrek van de commandeur was hij de hoogste nu in rang
En een bende hebberige mannen vormden zijn aanhang
Ze sjokten met z'n allen achter hem aan

Uit de lading van het wrak haalden ze nieuwe uniformen
Ze liepen als pauwen rond over deze hopen vogelstront
Rode jassen gouden tressen draagt de leiding van dit eiland
Denken ze dat deze hoogmoed eeuwig duren kan

Ja, ze hadden met z'n allen de dure eed gezworen
Elke vorm van tegenstand in de kiem te smoren
De schatten en het reddingsschip alsnog te zullen kapen
Het geld en goud lag zomaar voor het oprapen

Ik sliep met de duivel vierentachtig nachten lang
Waardoor ik als een der weinigen aan deze moordpartij ontkwam
Hij droeg Latijnse verzen voor, zijn liefde was mijn lot
Jeronymus Cornelisz, tot ziens op het schavot
Uit de lading van het wrak haalden ze nieuwe uniformen
Ze liepen als pauwen rond over deze hopen vogelstront
Rode jassen gouden tressen draagt de leiding van dit eiland
Denken ze dat deze hoogmoed eeuwig duren kan
Denken ze dat deze hoogmoed,
Denken ze dat deze hoogmoed,
Denken ze dat deze waanzin, eeuwig duren kan