In 't stamineeke van Dries van der Schoot
zag ik haar bakken en munne kop werd rood.
Toen ik haar verleigen een pintje bood,
dacht ik in munne eige: "Sakkerloot!"

Rosalien, Rosalien, mag ik je frieten effekes zien?
't Zijn de schoonste tussen Antwerpen en Gent.
Rosalien, Rosalien, mag ik je frieten effekes zien?
Zoals gij ze bruin bakt zijn ze ongekend!
Hoe geerne zou ik gretig inhaleren
de baklucht in je haar en in je kleren!
Rosalien, Rosalien, mag ik je frieten effekes zien?
't Zijn de schoonste tussen Antwerpen en Gent.
't Is voor zeker, 't is voor zeker, 't is gekend!

Den rijkswacht is nog altijd niet te vreten in dit land
en wie krijgt Manneke Pis nog door zunne keel?
Censuur heb je te slikken en da's evenmin plezant
als 't verteren van 't uitgekouwd toneel.
De T.V. is ook maar nauwelijks te pruimen:
lange haren vallen zelden in de smaak.
Als twee stenen op de maag ligt er de taalstrijd
en de olie raffineren ze maar raak.
Wat houdt een Belg dan nog op de been?
Allez, de frieten, ja, de frieten, anders geen.

Rosalien, Rosalien, mag ik je frietekes effekes zien?
't Zijn de schoonste tussen Antwerpen en Gent.
Rosalien, Rosalien, mag ik je frietekes effekes zien?
Zoals jij ze bruin bakt zijn ze ongekend!
Het Vlaamse land was niet meer te genieten
zonder knapperig gebakken frieten.
Rosalien, Rosalien, mag ik je frietekes effekes zien?
't Zijn de schoonste tussen Antwerpen en Gent.
't Is voor zeker, 't is voor zeker, 't is gekend!