De Nederlanders staan met zedepreken
in deze slechte wereld aan de top.
We zien zo goed een ander z'n gebreken.
Een buitenlandse flop,
het vliegt ons naar de krop.
Daar steken we ons vingertje voor op.

Dit gaat te ver, dit gaat te ver,
dit kan er echt niet meer mee door.
Dit gaat te ver, ja, veel te ver,
laat ik het nooit meer merken, hoor.
Langzamerhand is 't buitenland
al als de dood voor Nederland.
Ons land is klein. Is het niet fijn
dat 't zo toch nog groot kan zijn?

Toen wij van 'Kiele-kiele Koeweit' zongen,
toen werd de emir kiele-kiele kwaad,
is hij als Van der Stoel d'r opgesprongen.
Hij riep verwoed: "U schaadt
de kiele-Koeweit-staat
met deze kiele-kiele-gruweldaad."

Dit gaat te ver, dit gaat te ver,
dit kunnen jullie echt niet doen.
Dit gaat te ver, ja, veel te ver,
dat is in strijd met ons fatsoen.
Dit gaat te ver, ja, veel te ver,
dit is geheid katastrofaal.

Mouth en MacNeal zingen op het festival
in het Engels. Daar komt m'n vinger al!

Dit gaat te ver, dit is vulgair.
Is niet het schoonst de moedertaal?
Dit gaat te ver, Engels geblèr,
het is commercie allemaal...