Eens breng ik aan mijn liefste witte rozen.
Mijn liefste zal dan blijven staan.
Ze zal verlegen lachend blozen
en vragen: "Waar komen die rozen vandaan?"
En dan zal ik zeggen: "Athene is vrij
en daarom krijg jij 
witte rozen uit Athene van mij."
Maar zover is het nog niet
en daarom klinkt ons vrijheidslied.

Ko ko ko kolo kolonels
die maken ons voortdurend hels.
Pa pa pa Papadopoulos.
Wie zich verzet die is de klos.
Eleutheria is een kreet,
het is het woord dat 'vrijheid' heet.
Eleutheria heet dit lied,
maar ach, de vrijheid brengt het niet.

Er bloeien in Athene witte rozen,
nou ja, tenminste in het lied.
Want men bezingt meestal het boze,
het knechten, ontrechten en martelen niet.
Maar eens bloeit de vrijheid die ieder verkoos.
Al duurt 't een poos, 
Athene bloeit op als een roos.
Maar zover is het nog niet
en zolang klinkt ons vrijheidslied.

Ko ko ko kolo kolonels
die maken ons voortdurend hels.
Pa pa pa Papadopoulos.
Wie zich verzet die is de klos.
Eleutheria is een kreet,
het is het woord dat 'vrijheid' heet.
Eleutheria heet dit lied,
maar ach, de vrijheid brengt het niet.

Pa pa pa Papadopoulos,
Pa pa pa Papadopoulos.
Ko ko ko kolo kolonels
die maken ons voortdurend hels.
Ko ko ko kolo kolonels.
Ko ko ko kolo kolonels.
Pa pa pa Papadopoulos.
Wie zich verzet die is de klos.
Pa pa pa Papadopoulos.
Ko ko ko kolo kolonels.
Pa pa pa Papadopoulos.
Ko ko ko kolo kolonels.
Pa pa pa Papadopoulos.
Ko ko ko kolo kolonels.......