Proprio fine (muziek: “Air” J.S. Bach)
Tante le pene e sofferenze, senza comprendere, senza sapere. Tanti dolori impossibili da rifiuta te negare. Ma c’e un dolore tutto nostro (Un doloreche ci procuriamo) se dimentichiamo il fine (Oltre la paura l’avversione e l’odio).
Un guida per l’incarico che abbiamo, minuscole o maestoso, dare il meglio di sè per noi e gli altri comprensione. E afferto una guida nel vivere questa nostra vita. Impiegando le doti le capacita doni del firmamento che fanno di noi, noi, noi. In ogni giorno, ogni evento (il fine della nostra vita). Creati esseri umani cosi (senza nieriti pres celti tra gli altri), grande presupposto per trovare il proprio fine raggiungere la propria meta.	

Je eigen einddoel
Veel pijn en verdriet. Zonder het te kunnen bevatten, zonder het te weten. Voor zoveel verdriet is het onmogelijk je ogen te sluiten, het te ontkennen. Maar het is een verdriet dat volledig aan onszelf is te wijten (een verdriet die wij ons zelf aandoen), wanneer wij het doel dat wij na zouden moeten streven uit het oog verliezen (verre van angst, rancune en haat). 
Een leidraad voor de opdracht die we hebben, klein of groot. Het beste is onszelf te geven aan anderen, begrip en betrokkenheid als leidraad in het leven dat wij leiden. Het ontwikkelen van onze gaven, onze talenten die we van boven krijgen, maakt ons tot wie we zijn. In iedere dag, iedere gebeurtenis zit je doel verborgen (het doel van ons leven). Zomaar als mens geschapen (zonder enige verdienste uitverkoren boven alle andere wezens).Het is een groot gegeven om je eigen einddoel na te streven en het te bereiken.