Als de nacht die verlangt naar de morgen

hunk’ren wij naar de eerste zonnestralen.

 

Als een schip dat zijn koers heeft verloren

hopen wij op een ster die ons leidt, ons bevrijdt.

Als een hert dat rusteloos zoekt naar stromend water

zien wij uit naar een bron die ons weer doet herleven.

 

Als de nacht die verlangt naar de morgen

hunk’ren wij naar het licht dat ons leidt, ons bevrijdt.

Levenszon, warmtebron, waar is jouw glas, waar is jouw bloed?

Wie heeft jou uitgedoofd, leeggezogen?

Lentelied, liefdevuur, waar is jouw klank, waar is jouw gloed?

Keer toch weer, raak ons aan, vul ons gemoed.

 Zonder jou zien wij echt geen begin meer,

maar door jou keert de hoop en de zin weer.

Als de nacht die verlangt naar de morgen,

hunk’ren wij naar jouw licht dat ons leidt, ons bevrijdt,

zien wij uit naar jouw licht dat ons leidt,

zien, wij uit naar jouw licht, naar jouw licht dat ons bevrijdt,

naar jouw licht dat bevrijdt.