[Chorus 1]
Mensen zien geen medemensen, geen buren en geen vrienden meer
omdat het glas waardoor ze kijken met goud of zilver is besmeerd.
Als alle spiegels van de wereld eens open vensters zouden zijn.
 
[Verse 1]
Dan zal je weer buren groeten, je vreugde delen en je brood.
Vrienden ga je weer ontmoeten, je zal weer helpen in de nood.
Onrecht zal je diep beroeren, zwakken worden weer gehoord,
een glimlach zal je terug ontroeren, liefde wordt het sleutelwoord. 

 
[Chorus 2]
Mensen zien geen perspectieven, geen uitzicht en geen toekomst meer
omdat het glas waardoor ze kijken met goud en zilver is besmeerd.
Als alle spiegels van de wereld eens open vensters zouden zijn.
 
[Verse 2]
Dan zal je weer met sterren spreken, het lied verstaan van zon en maan,
de regenboog wordt weer een teken, een druppel water raak je aan.
Dromen gaan opnieuw herleven, horizonten worden klaar.
Je zal volledig kunnen geven, onmogelijkheden worden waar.
 
 
[Chorus 3]
Mensen zien geen “vurige tongen”, ze zien de Geest van God niet meer,
omdat het glas waardoor ze kijken met goud en zilver is besmeerd.
Als alle spiegels van de wereld eens open vensters zouden zijn.
 
[Verse 3]
Dan zal Gods Geest je weer bezielen, je gaat opnieuw verwonderd staan,
heel oprecht durf je weer knielen en gans vernieuwd terug opstaan.
Dan ga je weer intens geloven, stijg je uit boven de tijd,
als voor een tweede keer geboren, voel je een stukje eeuwigheid.
 
[Outro]
Als alle spiegels van de wereld eens open vensters zouden zijn.
Als alle spiegels van de wereld eens open vensters zouden zijn.