Geen kernraket werd uitgestuurd,
de regen was nog niet verzuurd
en in de sloot
ging nog de vis en de amfibie
zonder verkeerde industrie
vanzelf wel dood.

Zo schoon als toen de wereld was,
zo smerig was het mensenras,
want ga maar na:
wij wasten bil noch nek noch oor,
shampoo kwam net zo weinig voor
als tandpasta.

Toen was de stoep van hoek tot hoek
veel schoner dan je onderbroek
of nek of knie.
Nu loopt men rein van top tot teen
door een vervuilde wereld heen!
Ah, c’est la vie…