Een jurk zo lelijk als de nacht;
een lachfilm waar geen mens om lacht;
pizzabodems van karton;
een half bewolkte hoogtezon.
Zuig verkooppraatjes uit je duim,
verpak het dan in bergen schuim.
Noem het ‘nieuw’, ‘pikant’, ‘gekruid’
en het vliegt de winkel uit.

De kunst van het verpakken is het mooier te doen lijken,
altijd net iets mooier dan het is.
De kunst van het verpakken is de mensen laten kijken
naar de franje, naar het chroom en het vernis.

Een schemerlamp van ijzerdraad;
een waterige kastomaat;
secondelijm die uren kleeft;
een fax die niemand nodig heeft.
Hang bloemen om een schillenpaard,
strooi poedersuiker op een taart,
maak het korstje mooi krokant.
Wat telt, dat is de buitenkant.

De kunst van het verpakken is het mooier te doen lijken,
altijd net iets mooier dan het is.
De kunst van het verpakken is de mensen laten kijken
naar de franje, naar het chroom en het vernis.

Omkleed kritiek altijd met tact
of hou je op de vlakte,
want je wordt meteen gepakt
als je het niet goed verpakte.

De kunst van het verpakken is het mooier te doen lijken,
altijd net iets mooier dan het is.
De kunst van het verpakken is de mensen laten kijken
naar de franje, naar het chroom en het vernis.