Daar stonden in dezelfde stal
Twee paarden naast elkaar
De ruin deed bijna niemendal
De merrie werkte zwaar

De ruin ging maar een enkel keer
Voor een tilbury of een ar
De merrie moest door wind en weer
Voor 'n zwaar geladen kar

Als ruintje ingespannen was
Dan hinnikte hij blij
Hij kreeg dan buiten heerlijk gras
En klaver in de wei

Als hij thuiskwam van de rit
Dan streelde men het beest
Hij kon niet moe zijn of verhit
't Was voor 't plezier geweest

De merrie werkte ied're dag
Soms viel ze d'r bij neer
Maar dan kwam menig forse slag
Op 't hijgend lichaam neer

Toch morde ze niet, want ze wist:
Thuis lag haar hooi al klaar
Er was ook haver in de kist
Maar die was niet voor haar

De ruin werd ziek, op zeek're dag
Hij kon haast niet meer staan
De veearts zei, toen hij hem zag:
"Hij mag niet uit meer gaan"

Houd hem maar thuis een dag of wat
Dan is het beest weer klaar
En wilt ge 's zondags uit de stad
Neem dan de merrie maar

Nu werd het zwaar voor 't arme dier
Het kreeg geen rustdag meer
Toch ging ze 's zondags met plezier
Uit rijden met meneer

"Als ik het werk van ruin verricht"
Zo redeneerde zij
"Dan krijg ik 's avonds ook, allicht
Ook haver, net als hij"

Maar daarin heeft ze zich vergist
Ze werkte zich kapot
Maar 's avonds bleef de haverkist
Toch steeds voor haar op slot

Ze zag het aan, niet zonder leed
Het hinderde haar terdeeg'
Hoe ruin, die helemaal niets deed
Toch nog z'n haver kreeg

Eens vroeg ze aan de kat bescheid
En zij zei wat zij dacht:
"Wat", zei ze, "wou jij dankbaarheid
Had je dat heus verwacht ?

Wat ik je raad, als goede vriend
Zet dat maar uit je kop
Jij hebt de haver wel verdiend
Maar een ander vreet ze op".