'k Lijd aan slapeloze nachten
En ik weet niet hoe dat komt.
't Is of binnenin een stem roept,
Die wel zwelt maar nooit verstomt.
Juist wanneer de maan gaat schijnen
Komen de symptomen weer.
'k Kijk dan telkens door de ruiten
En loop zuchtend heen en weer
 
's Avonds bij het licht der sterren
Kijk ik even naar de maan.
Die lacht mij dan toe van verre.
Zou zij soms mijn wens verstaan ?
Zou zij weten wat mij scheelde,
Eenzaamheid die maakt mij ziek,
'k Zoek naar romantiek.
's Avonds bij het licht der sterren
Kijkt de maan mij guitig lachend aan.
Zou zij soms mijn wens verstaan ?
 
Zou het soms de liefde wezen
Die mij ongedurig maakt
Die mijn hart zo fel doet kloppen
Amors pijl die altijd raakt ?
Zeg, jij dik en goedig maantje,
Wie heeft er nu wel de schuld,
Dat ik steeds naar jou moet kijken.
't Hart van onrust is vervuld.
 
's Avonds bij het licht der sterren
Kijk ik even naar de maan.
Die lacht mij dan toe van verre.
Zou zij soms mijn wens verstaan ?
Zou zij weten wat mij scheelde,
Eenzaamheid die maakt mij ziek,
'k Zoek naar romantiek.
's Avonds bij het licht der sterren
Kijkt de maan mij guitig lachend aan.
Zou zij soms mijn wens verstaan ?