Drs. P.
Drs. P. - Johannes De Doper songtekst
Je score:
De tijd is aangebroken om een woord te wijden Aan de geschonden reputatie van Herodes Antipas Die een hele tijd geleden koning van Judea was Een bloeiend rijkje, aan de Middellandse Zee. U moet bedenken dat hij ernstig had te lijden Van de Romeinse overheersing en zijn vrouw Herodias Farizeeën, Sadduceeën, hoge bloeddruk, ischias En de ideeën van zijn dochter Salomé. 't Is toch kras, kras, kras Zei Herodes Antipas Elk idee, dee, dee, van mijn dochter Salomé Is weer heel, heel, heel Helemaal niet rationeel Van je een, twee, drie. En haar ideeën leiden vaak tot handelingen De ene keer was zij vermomd, als de markies van Carabas Even later zat ze weer met pacifisten in het gras Het was een duidelijk geval van puberteit. Haar moeder ergerde zich zeer aan zulke dingen Daar moet een eind aan komen, zei ze tot Herodes Antipas Moet je nou weer eens zien die jas, ze loopt erbij als een pias En dat komt allemaal door jouw toegeeflijkheid. Antipas, pas, pas Sprak zijn vrouw Herodias Heus ze moet, moet, moet Beter worden opgevoed Want dat kind, kind, kind Doet maar wat ze lollig vindt Van je een, twee, drie. Kan ik het helpen zei de zwaar beproefde vader Ze is nu eenmaal artistiek en niet de beste van de klas En ze kan zich ook gedragen als een echte wildebras Maar waar het goed voor wezen kan, dat weet je nooit. Ik heb geen zin, aldus verklaarde hij zich nader Een predikatie af te steken over elke wissewas En 'il faut', zoals de Fransen zeggen, que je ne sais pas Hoe wil je anders dat zo'n meisje zich ontplooit. En hij las, las, las Een regeringspaperas En hij ging, ging, ging Naar een spoedvergadering En hij dacht, dacht, dacht Niet meer aan zijn nageslacht Van je een, twee, drie. Ze kon hem spoedig haar ontplooiing laten blijken Op zijn verjaardag danste Salomé met zwoele tangopas En in meer en meer ontklede toestand rond op het terras Het was het klapstuk van het druk bezochte feest. De gasten wisten niet meer hoe ze moesten kijken Terwijl haar moeder was vertrokken met een pijnlijke grimas Maar Herodes Antipas, die niet haar echte vader was Verklaarde dat het zeer opwindend was geweest. En al ras, ras, ras Riep hij om de huishoudkas En hij zag, zag, zag Dat er niet veel geld in lag Dus hij zei, zei, zei Haal de staatskas er maar bij Van je een, twee, drie. Toen mocht de danseres een mooi cadeautje vragen En om het goed te maken consulteerde zij Herodias Deze zei: vraag om een hoofd, zoiets komt altijd wel van pas Ik weet ook iemand die er eentje missen kan. Wat een sensatie toen het binnen werd gedragen Met een garnering van olijven, sla en schijfjes ananas Een takje peterselie en een snufje sassafras De mensen spreken er nog altijd schande van. Wel, dat was, was, was Dan Herodes Antipas Sterk verguisd, guisd, guisd Maar vooral erin geluisd Met dat hoofd, hoofd, hoofd Want beloofd is toch beloofd Van je een, twee, drie.