Soms loop ik zomaar door de straten
Wat in mezelf met jou te praten
‘k Hoor nog je stem wanneer je zei: op tijd thuis
Je zei me vaak hoe ik moest leven
Niet alles in de kroeg uitgeven
Dan belde jij me op en riep: kom toch naar huis
En kijk ik naar het schilderij van jou en ma 
Dat ik voor altijd bij me hou waar ik ook ga 
Dan ruik ik weer die geur van thuis
Jouw sterke arm weer om me heen
Die onbezorgde tijd was mooi 
Die toen opeens verdween

Ik mis jou in m’n leven
Ik mis jou nog elke dag 
Door wat jij mij hebt gegeven
Kan ik nu aan je denken met een lach
Ik mis jou in m’n leven
Ik mis jou nog elke dag 
Door wat jij mij hebt gegeven
Kan ik nu aan je denken met een lach

In dingen waar ik zo van hou
Herken ik heel vaak iets van jou
Soms is het net of jij hier nog heel even bent
Mooie momenten, ‘t zijn er vele 
Die ik met jou niet meer kan delen
Daar raak ik heel m’n leven nooit echt aan gewend  
Jouw wijze raad die ik toen niet aannemen wou 
Vertel ik nu m’n kinderen waar ik veel van hou
Oh of ik jou ooit nog terug zal zien
Dat zou ik echt niet weten
Maar een ding weet ik zeker 
Jou zal ik nooit vergeten

Ik mis jou in m’n leven
Ik mis jou nog elke dag 
Door wat jij mij hebt gegeven
Kan ik nu aan je denken met een lach
Ik mis jou in m’n leven
Ik mis jou nog elke dag 
Door wat jij mij hebt gegeven
Kan ik nu aan je denken met een lach