Kijk, daar gaat ze op haar fiets 
Gekregen van haar vader voor haar zevende verjaardag
Achterop daar zit haar beer
Ze heeft hem zelf uitgekozen, wilde graag een omafiets
De spaken blinken in de zon
En zij fietst heen en weer

Van haar vader naar haar moeder
Is het vijf minuten fietsen
En de weg die kan ze dromen
En de wind die ademt zacht
Door de bomen die vertellen dat de lente weer gaat komen
En haar vader zwaait haar uit
En ze lacht

Ze waait met alle winden mee
Ze heeft nog niet zo heel veel vragen
Telt alleen de dagen
En rijdt op haar nieuwe fiets
En ze durft met losse handen
Wat zou mamma daarvan vinden
Verder vraagt ze eigenlijk bijna niets

Lome luchten, bomen zuchten
In de zon die zacht verdwijnt 
En in de wind daar fietst een kind 
Haar weg zonder eind