Daar sta je dan alleen
Vrienden zeggen me, je komt er wel doorheen
Sinds je wegging weet ik niet meer wat ik doe
Ik leef niet meer, ‘k ben moe
Maar wat doet het er nog toe
Ik slaap haast niet meer 's nachts
Elke morgen naar kantoor om kwart voor acht
's Avonds eten uit de diepvries, kant en klaar
De hond een brok tartaar
Mijn god was jij hier maar

Want alleen is maar alleen
Ik kan niet leven met die stilte om me heen
Waar ik ga, of waar ik sta, of waar ik ben
Op straat of in de tram
‘k Hoor overal je stem
En doof ik 's nachts het licht
Dan droom ik dat je naast me ligt

Oké, je bent nu vrij
Maar ben je echt zoveel vrijer dan bij mij?
Ook met hem wordt het leven op den duur een sleur
En wijst hij je dan de deur
En dan, dan sta jij alleen

Want alleen is maar alleen
Soms vertel ik het de mensen om me heen
Kom terug voordat m’n wereld is vergaan
Ik smeek je, kijk mij aan
Wat heb ik je misdaan? 
Nee, hou je nu maar stil
Ik voel nu wel dat je me nooit meer wil