Het is alweer ruim dertien jaar geleden
dat ik mijn carrière hier bij u begon
Ik heb Nederland en België in al die jaren door en door leren kennen
En ik heb hier heel, heel veel vrienden geworfen

Maar wat mij altijd het meest heeft getroffen
dat is uw liefde en aanhankelijkheid voor Beatrix en Boudewijn
Twee vorsten die zo’n belangrijke rol spelen
in een tijd waarin maar zo weinig mensen probleemloos zijn

Onbegrijpelijk vind ik de stemmen voor een republiek
Warmte moet dat plaats maken voor demagogie
Iets dat door zo vele politici enthousiast wordt bedreven
Manupilatie aan de top in plaats van een rustpunt

Politieke idealogie zou de boventoon voeren
Boven ’t realiteitsbesef dat Beatrix zo kenmerkt
Boven ’t politieke geharrewar zegt zij, vrede ja
Maar niet gekocht door onze vrijheid daarvoor in te ruilen

Wat vreemd in België nooit het woord België te horen
Er is een Vlaanderen en er is een Wallonië
Het lijken bijna twee aparte landen
Ware het niet dat zij verbonden zijn door één vorst

Wat een verademing Boudewijn over België te horen
In een tijd waar politici het alleen maar over bezuinigingen hebben
poogt hij de jeugd nieuwe moed in te spreken
Het Belgische volk te motiveren positief met elkaar te leven

Door hun grote medemensenlijkheid geven Beatrix en Boudewijn vaak hoop
Dwars door de politieke wreedheid van het als maar inleveren
zijn zij de symbolen van nationale vrijheid
Want zolang Beatrix in Den Haag regeert en Boudewijn in Brussel
Zolang leven het Nederlandse en het Belgische volk in vrijheid
Ik heb een groot respect en bewondering voor hen
En het was me een behoefte dat eens kenbaar te maken