Een laatste dans, een laatste glas, een laatste kus
Een mooie avond met jou is voorbij
Muziek die stopt, de vloer is leeg, het licht gaat aan
We gaan naar buiten waar de sterren al staan

De nacht is koud, ik sla m'n jas dicht om haar heen
Nog een paar straten en ik ben weer alleen
En bij de deur vraag ik aan haar "zie ik je weer"
En ze zegt "misschien een volgende keer"

Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n
Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n

Er vliegt een meeuw, een scheepsbel luidt, een schip legt aan
De matrozen die komen aan wal
Een meisje lacht door tranen heen, ze wacht al lang
Maar ze weet niet hoe lang hij blijven zal

Het wordt een week dan vaart hij weg naar Singapore
Zeven dagen en dan duurt het weer een jaar
De laatste dag dan loopt ze mee naar zijn schip
"'t Ga je goed, auf wiederseh'n" zegt hij tot haar

Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n
Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n

Familie gaat voor lange tijd naar een ver land
In gedachten zijn ze vaak bij elkaar
Zo ver van huis heet ieder mens een immigrant
Het is een groet, een laatste woord wat je bewaard

Als heimwee knaagt, de herinnering weer is vervaagd
Blijft dat allerlaatste woord in je hart
Auf wiederseh'n dat wil toch zeggen "ik kom terug"
Maar zo'n weerzien dat komt nooit te vlug

Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n
Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n

Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n
Auf wiederseh'n, auf wiederseh'n

Auf wiederseh'n