Ik denk: die z'n droom 
Was altijd al waar 
Dat eeuwige weggaan 
Van hier of van haar 
Dat vloeken en dansen 
Dat leven in lagen 
Vrij noch gebonden 
In woede of vlagen 
En nu is geen lofzang of standbeeld te groot 
De ene z'n dood is de ander z'n brood 
 
Ze spuwen hem uit 
Of luisteren niet 
Hij trekt erop uit 
Geen mens die het ziet 
Het lijkt net alsof 
De snobs en de vromen 
Altijd met eendere liedjes willen komen 
En nu is geen lofzang of standbeeld te groot 
De ene z'n dood is de ander z'n brood 
 
Ze apen hem na 
En zingen zijn lied 
En stukje bij beetje 
Verslijt het verdriet 
Het enige waar ze niet bij kunnen komen 
Is Hiva-Oa 
En het schip met zijn dromen 
En verder geen lofzang of standbeeld te groot 
De ene z'n dood is de ander, uiteindelijk de ander z'n 
brood