Ik liep op een mooie dag
door het park met de grote vijver
en weet je wie ik daar zag
zomaar in levende lijve
mijn nieuwe vlam
die ik toen tegenkwam
en het was meteen al raak
en we zouden samen trouwen
en sinds die dag was het altijd goed gegaan

en dat gebeurt je dan maar zomaar
op een mooie dag
in een nieuwe lente
en dat gebeurt je dan maar zomaar
dat ze naar je lachte en op je lette
en sinds die dag was het altijd goed gegaan

behalve toen die ene avond
op een dijk in de stromende regen
ik dacht dat ik haar niet verstond
toen ze zei ik kan er niet meer tegen
en dan komt ie aan
en tijd lijkt stil te staan
maar we waren toch verliefd
en we zouden samen trouwen
en tot die dag was het altijd goed gegaan

en dat gebeurt je dan maar zomaar
op een regendag in een somber najaar
en dat gebeurt je dan maar zomaar
dat ze je huilend maar menend aanstaart
en tot die tijd was het altijd goed gegaan

en dat gebeurt je dan maar zomaar
dat ze zomaar uit je leven wegloopt
en dat gebeurt je dan maar zomaar
dat je beter weet maar nog wel op haar hoopt
en je vraagt je af waar is het fout gegaan

en dat gebeurt je dan maar zomaar
op een mooie dag
in een nieuwe lente
en dat gebeurt je dan maar zomaar
dat ze naar je lachte en op je lette
en sinds die dag was het altijd goed gegaan

dat gebeurt je dan maar zomaar