Ze weten hoe het moet,
ze weten het zo goed,
ze hebben alles met een liniaal uitgetekend:
waar jij je plas doet,
waar jij de was doet.
Ze willen ons dwingen in huiselijke dingen:
waar wij aan tafel  gaan
of waar de bank  moet staan.
Ze willen het verzinnen met de juiste tekeningen:
waar je mag pitten
en waar je mag zitten.
Wat is daar nou aan?

Wij worden onze eigen architecten,
wij maken verrekt lekkere bouwprojecten,
wij maken ons te gekke plekje in alle gekte,
wij worden onze eigen architecten.

Wintertuintje in de hal,
langs de trap een waterval,
vol met bomen en bananen aan lianen en wat niet al.
De huiskamer, da’s nog beter,
wordt een zandbak van wel tien meter.
Net een woestijn met drie kamelen, zoals de Sahara maar dan heter.

Wij worden onze eigen architecten,
wij maken verrekt lekkere bouwprojecten,
wij maken ons te gekke plekje in alle gekte,
wij worden onze eigen architecten.

De slaapkamer, dat lijkt me fijn
als het daar nou eens zo zou kunnen zijn,
dat je daar lekker kunt drinken voor de gein
uit je zelfgemaakte colafontein.
In de keuken, da’s niet te geloven,
wil ik een kampvuur en niet een oven.
Met echte cowboys met gitaren,
dat is je ware,
daar gaat niets boven!

Wij worden onze eigen architecten,
wij maken verrekt lekkere bouwprojecten,
wij maken ons te gekke plekje in alle gekte,
wij worden onze eigen architecten.

En in de plee draait voor de lol
een spiegelende glitterende discobol.
Ja, nu we hier toch bezig zijn,
is niets meer ons te dol.
En de badkuip vol met vissen,
krokodillen en hagedissen.
En de gootsteen, dat kan niet missen, die is om te pissen.

Wij worden onze eigen architecten,
wij maken verrekt lekkere bouwprojecten,
wij maken ons te gekke plekje in alle gekte,
wij worden onze eigen architecten.