wij zèn vier getrouwde binken, lak as da g'er duzend vindt 
die ook af en toe is pinken, nor 'n tof en nor e wreed schoon kind 
want gefd'ons d'okkeuzze 
beginne wij opnief 
dan geve wij hem beuzze 
we pakke schoonder g'rief

as ge mij nog is de kans gaf, ik pakte d'r e stuk of tien 
en dan mor lakker vrije de stukke d'r af da m'n toeng tot op m'n tenen hing 
gij vrije . . mor joenge, waar zoudet hemme geleerd 
aa pikkels die stoenge van iêst af aan verkeerd

ik zocht mij 'n hiêl nette, zo iet van zestien, zevetien jaar
gin te mager, gin te vette, mor me' 't iên en 't ander hier en daar
wa ne luizige mieter, in zijnen ouwen dag
diê lak ne stille genieter, nog van da snoepgoed mag

ik wou d'r ge're een mè knoppe, gelak as on ne radio 
dan kon ik heuren bebbel stoppe, zo dikwijls en zo lank da'k wou 
mè aawen dragonder, lukt da toch nooit of nooit 
want mè knoppe of zonder, spelt die op heure poot

de mijn die liep mè ander vente, en gistre heb ik heur betrapt
ik hem ze zonder complimente, deur het venster op de straat gekapt
da zèn giên malheure, da da de moeite loont
gij wist van te veure, da g'in de kelder woont

wij zèn vier getrouwde binken, mor da d'is ons eige schuld 
het kalf is toch al verdronke, het putke is al lank gevuld 
wij dee-je stomme stote, mor 't helpt niks nimiêr 
nen ezel stompt z'n pote, ook giênen tweede keer 
wij zijn vier getrouwde binken, lak as da g'er duzend vindt 
die ook af en toe is pinken, nor 'n tof en nor e wreed schoon kind 
want gefd'ons d'okkeuzze .......