In een donkerbruin cafetje 
zat daar eenzaam aan de bar 
een kerel wat te drinken 
hij was danig in de war 
nee hij zag het niet meer zitten 
wou zo niet meer verder gaan 
zijn geluk had hem verlaten 
had geen geld en ook geen baan 
zijn geluk had hem verlaten 
had geen geld en ook geen baan 
 
hij heeft in z'n hele leven 
echte liefde nooit gehad 
had als kind al moeten stelen 
groeide op voor galg en rad 
zocht z'n huid toen in het drinken 
bij z'n maten in 't cafe 
daar vergat hij al z'n zorgen 
ach viel alles best nog mee 
daar vergat hij al z'n zorgen 
ach viel alles best nog mee 
 
na genoeg te hebben gedronken 
kon nog op z'n benen staan 
wou hij weer naar huis toe lopen 
in z'n bed wat slapen gaan 
slenterend door het kleine dorpje 
stak hij zomaar over straat 
hij zag de lichten van een auto 
maar toen was het al te laat 
hij zag de lichten van een auto 
maar toen was het al te laat 
 
ja zo gaat het in het leven 
niet altijd naar ieders wens 
een ieder die moet nemen en geven 
da's gelijk voor ieder mens 
maar als men niet zo zou drinken 
was dit nimmer toch gebeurd 
nu is er in dat kleine dorpje 
een moeder die eeuwig treurt 
nu is er in dat kleine dorpje 
een moeder die eeuwig treurt