Ze is geen medicijn tegen het tikken van de klok
Geen hoop, geen gids, geen haven in de nacht
Geen bron in de woestijn als je kapot gaat van de dorst
Niet de glimlach op je allerslechtste grap

Ze is geen hitreferein dat van de steigers klinkt
Niet de allerduurste wijn die je zonder kater drinkt
Geen bloementuin in bloei, niet één uit duizend nachten
Geen uitgestoken hand, niet het eind van al m'n wachten

Nee, meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil

Ze is geen slap excuus voor wat ik graag had willen zijn
Geen droom, geen doel, geen stok om mee te slaan
Geen enkele garantie voor een lang, gelukkig leven
Ze is geen antwoord op de vraag van ons bestaan

Niet de mooiste symfonie onder de film genaamd 'wij tweeën'
Niet het schone, koele bed dat m'n koortsen weg kan nemen
Niet het ritme van mijn hart, niet het zuiverste geweten
Zij kwam niet op het juiste moment
en dat kan me ook niets schelen

Want meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil

Tussen alles wat ik had, en hoe dat opeens ging leven
Wat met potlood staat geschetst kan met kleur worden ingetekend
Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven,
Tussen nooit, misschien, heel soms
Tussen ik en ons

Zoveel zangen, zoveel woorden
Het wordt allemaal gezegd
Maar wat ze ook probeert,
geef haar gelijk, het is terecht
Misschien is het wat simpel,
Maar alles wat ik horen wil is

Zij maakt het verschil
Zij maakt het verschil

Ze is geen goed gesprek waar geen hond op zit te wachten
Niet de vlag waar ik onder strijd, geen advies bij al m'n klachten
Niet de allerlaatste uitweg, waar wij allang niet meer aan dachten

Maar meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil
Zij maakt het verschil
Zij maakt het verschil