hij staat alleen in deze maatschappij
hij zwerft en hoort eigenlijk nergens bij
hij bemoeit zich niet met politiek
want dat geouwehoer maakt hem meestal ziek
al jaren trekt hij door het land
als troubadour als muzikant
hij is een man die het publiek vermaakt
hij wordt bejubeld en afgekraakt

hij werkt als een fanaticus
doordrenkt van zweet speelt hij alles plat
leeg van binnen uitgeblust
gaat hij weer verder naar een andere stad

het gevecht voor erkenning en geluk
heeft lang geduurd en 't is zomaar stuk
z'n emoties gooit hij in de strijd
om te bereiken wat hij wil: de eeuwigheid

hij is een maniak 
als hij op de bühne staat 
een meester in het vak 
als het om show en bezieling gaat 

hij is getekend door het leven
de jaren staan gegrift in z'n gezicht
ze wilden hem maken en breken
maar door de jaren heen is hij nooit gezwicht

niet voor de kracht van het grote geld
zelfs kritiek heeft hem nooit geveld
hij weet waar hij voor staat
hij is een man die puur door het leven gaat

hij is een maniak 
als hij op de bühne staat 
een meester in het vak 
als het om show en bezieling gaat 

het licht gaat uit het wordt stil in de zaal
de spanning stijgt ze willen hem helemaal

hij is hun idool hij is populair
is het symbool een echte ster
hij werkt met alles wat hij heeft
zolang hij speelt zolang hij leeft

dan komt hij op met veel kabaal
het publiek schreeuwt hij krijgt een warm onthaal
als nooit tevoren gaat hij tekeer
hij wordt opgezweept iedereen wil meer

hij is een maniak 
als hij op de bühne staat 
een meester in het vak 
als het om show en bezieling gaat 
hij is een maniak 
als hij op de bühne staat 
een meester in het vak 
als het om show en bezieling gaat