Van al het gewerk in de metaal,
in het koper, brons en roestvrij staal,
krijgen we af en toe complexen.
Dan willen we het liefste aan de haal,
dan moeten we relaxen, 
dan moeten we een anti-zenuwkuur
in de natuur, in de natuur.
Daarom zijn we gaan tuinieren,
daarom zijn we dol op anjelieren.
Daarom zingen wij tezamen
vereend rond een cyclame:

m'n bloementuin is een wondertuin.
Daar loop ik trots te geuren
met al die schone kleuren.
Daar ben ik op m'n best
met m'n hark en m'n schoffel en de reuk van koeiemest.
            
's Morgens bij het ochtendgloren, voor we aan de arbeid gaan,
's avonds net nog voor de schemering, als de arbeid is gedaan,
toeven wij graag in ons tuintje, temidden van de bloemenpracht.
Dan zijn we blij met al het fraaie, dat de natuur hebt voortgebracht.

M'n bloementuin is een wondertuin.
Daar loop ik trots te geuren
met al die schone kleuren.
Daar ben ik op m'n best
met m'n hark en m'n schoffel en de reuk van koeiemest.
            
Ook op onze vrije dagen, als de hamer even rust,
gaan we snel naar onze flora, als de zon ons wakker kust.
Dan staan we stil in alle stilte, voelen ons een ander dier
tussen de bedauwde bloemen. Da's het geluk van de tuinier.

M'n bloementuin is een wondertuin.
Daar loop ik trots te geuren
met al die schone kleuren.
Daar ben ik op m'n best
met m'n hark en m'n schoffel en de reuk van koeiemest.
            
Phlox en vlier en riddersporen, boterbloem en madelief,
hondsdraf, thijm en duizendschonen, zijn ons allemaal even lief.
Ook oranje afrikaantjes, gele lis en zelfs radijs
maken van ons volkstuintje het ware Dierenbosse paradijs.

Onze bloementuin is één wondertuin.
Daar lopen wij trots te geuren
met al die schone kleuren.
Daar zijn wij op ons best
met onze hark en onze schoffel en de reuk van koeiemest.