Wanneer in de morgen de zon weer schijnt 
En langzaam de nevel van het land verdwijnt 
Als over het water het zonlicht strijkt 
De aarde nog donker bevroren lijkt 

Als brandend de zon aan de hemel staat 
En tegen de duinen de branding slaat 
Als boven de wereld een wolkenvloot 
De boeg door onzichtbare golven stoot 

Dan hoor ik nog altijd zacht 
Zijn stem in de wind 
Zijn hoefslag door de nacht 
Dan zie ik weer in de lucht 
Zijn hamer van vuur 
Waarvoor ieder leven vlucht 
De wilde jager 

Als 's avonds de zon alles koper kleurt 
En achter de duinen het weiland geurt 
Dan weet ik dat nu heel de wereld wacht 
Hij komt altijd weer, hij komt iedere nacht 

Dan weet ik: eens op een keer 
Neemt 'ie mij mee 
Die hij haalt, keert nimmer weer 
De wilde jager 

Maar 's morgens als toch weer de zon verschijnt 
En langzaam de schaduw van het land verdwijnt 
Dan weet ik: er komt weer een nieuwe dag 
En vergeet ik de nacht