De novembermist hangt laag, 
de rivier staat licht gezwollen
Daar komt Lucy aan.
Ze hebben haar een zakske aangedaan

Lucy, ge moogt niet klagen
Niet om boterhammekes vragen
Lucy, ge moogt niet huilen
Kijk uwe kop staat vol met builen

Lucy drijft mee met de takken in de rivier
Lucy in haar zakske drijft verder weg van hier

Lucy, ge moogt niet klagen
Niet om boterhammekes vragen
Lucy, ge moogt niet huilen
Kijk uwe kop staat vol met builen
uwe kop staat vol met builen

Lucy in uw zakske is de lucht al bijna op
Lucy in haar zakske krijgt een blauw kop

Lucy, ge moogt niet klagen
Niet om boterhammekes vragen
Lucy, ge moogt niet huilen
Kijk uwe kop staat vol met builen
uwe kop staat vol met builen

Lucy in uw zakske zijt gij beter af dan hier
Veilig zijt ge ingepakt tussen de takken in de rivier