In ’t zwartst van ’n duustere nacht
Barandt altied waorns ’n keersie
’n Stemmegie flustert daor zacht

   Komp wel, ’t komp wel goed
Uuteindelijk weten we ’t best
Komp wel, ’t komp wel goed
Hoop stärft ’t lest

Onderweg in ’n grote woestijn
Bij ’t leste  druppeltie water
Heur ie de eeuwigheid schreien

   Komp wel, ’t komp wel goed
Uuteindelijk weten we ’t best
Komp wel, ’t komp wel goed
Hoop, hoop stärft ’t lest

Tot dat ’t leste flintertie hoop
Wegblaozen is deur de waorheid
Zu ‘we toch zörgen moeten da’w met mekaar
Oogsten van wat we hebben inzeijd
We hebben de grond en ’t water en de kennis en de zunne
We moeten leben of ons leben der van af hangt

   Komp wel, ’t komp wel goed
Uuteindelijk weten we ’t best
Komp wel, ’t komp wel goed
Hoop stärft ’t lest

Ach mamme, wat ben ik ja bange
Mag ik in ruil veur ’n keersie
’n Pleister, ’n smok op de wange?

   Komp wel, ’t komp wel goed
Uuteindelijk weten we ’t best
Komp wel, ’t komp wel goed
Hoop stärft ’t lest

   Komp wel, ’t komp wel goed
Uuteindelijk weten we ’t best
Komp wel, ’t komp wel goed
Hoop stärft ’t lest
Hoop stärft ’t lest
Hoop stärft ’t lest