De Trein Naar Nergens Heen

Sporen door het avondrood, dorpen lijken kil en dood
In mijn hoofd hoor ik de woorden die je zei
Deze rit reis ik alleen, sinds de dag dat jij verdween 
Tijden gaan voorbij, toch blijf je één met mij
Want ik droom ... van jou
Tussen stoom ... en dauw

Dit is de trein, naar nergens heen
Geen spoorwegsein, dat richting geeft
Hij raast maar door, maar stopt geen pijn
Geen zuid noch noord, op deze trein

Nachten heb ik nagedacht, vruchteloos op jou gewacht
Uitgeput door wanhoop en te weinig slaap
Ben ik één moment alleen, vetrekt de trein naar nergens heen
Een eindeloze reis die mij weemoedig maakt
Wat ik ook probeer, het komt altijd weer

Dit is de trein, naar nergens heen
Geen spoorwegsein, dat richting geeft
Hij raast maar door, maar stopt geen pijn
Geen zuid noch noord, op deze trein

Dit is de trein, naar nergens heen
Geen spoorwegsein, dat richting geeft
Hij raast maar door, maar stopt geen pijn
Geen zuid noch noord, op deze trein
Geen zuid noch noord, op deze trein