Damascus
Damascus - Draag Me (feat. Prophet) songtekst
Je score:
Ik voel me soms te moe om te slapen Mis de kracht om mezelf weer op te rapen Toon Hermans had gelijk: ik heb je nodig, vriend! Bid voor me vecht voor me, ook als ik het niet verdien Vaak kwam de hele bende binnenvallen Ik mis soms het bier en de bitterballen Bidden met z’n allen tot diep in de nacht Wie houdt de wacht, wie houdt me vast? Ik heb je nodig! Dit hart is niet van steen homie Ik doe net alsof maar kan het niet alleen homie Macho gedrag is voorbehouden aan die huichelaren Ik zei het eerder al: echte mannen huilen samen Breek het brood met me, steek het vuur aan Blijf hoe dan ook met me op die muur staan En als ik wankel of val Blijf aan m’n zij in het donkere dal Als ik m’n hoofd heb neergelegd Te moe om ooit nog op te kijken Vertel me dan dat je naast me staat En dat je hier bij mij zal blijven Lief, je kent me beter dan dat ik mezelf ken Je betekent veel meer dan je zelf denkt Niet altijd die gentleman, maar ik heb een engel Aan m’n zijde tot aan het nieuwe Jeruzalem Je begon aan deze reis door de nacht met me Wat moet je soms wel niet gedacht hebben Maar je bad met me, ik wil je dank zeggen Bij jou kan ik de angst van me afzetten Zou niet weten wat ik zonder je zou moeten Het wonder dat ik koester zo bijzonder onze route Blokkades, liefde, tranen, vrienden Genade, knielen praten, ziekte Vol passie, volle kracht vooruit, vol overgave Vol verrassingen, vol met lachen, volle zomermaanden Ik hou van je, lief, we gaan het samen redden En als ik zelf geen uitkomst zie, wandel met me Als ik m’n hoofd heb neergelegd Te moe om ooit nog op te kijken Vertel me dan dat je naast me staat En dat je hier bij mij zal blijven De letters dansen maar ik moet toch verder lezen Ik schrik van de herkenning die ik vind in de gebeden U heeft alles afgenomen van uw dienaar Job De vraag waarom we hier zijn komt soms ook in mijn gedachten op De slangenkop vertrapte U, ik voel m’n lijf verslappen nu Vermoeiden vinden kracht in U nooit was ik zo zwak als nu Wat moet ik met getuigenissen van Uw volgelingen Het liefst zou ik m’n ogen sluiten, in de golven springen Ik luid de noodklok, voel me doodop Geef de hoop op, tart het noodlot en U zwijgt Ik sluit m’n Bijbel, geef m’n twijfel Aan de Man die me kent, om me geeft, me begrijpt En ik kan niet zeggen dat alles opeens veranderd is Maar ik weet nu zeker dat mijn leven in Uw handen ligt Dus ik kniel in het stof, wil U vragen Om me tot aan m’n laatste dag te dragen Dus ik kniel in het stof, wil U vragen Om me tot aan m’n laatste dag te dragen Dus ik kniel in het stof, wil U vragen Om me tot aan m’n laatste dag te dragen Draag maar Draag maar Draag maar Draag maar