Ze zeiden lang geleden in Den Haag en ik geloofde het maar al te graag
Je hebt talent, heel veel voor het theater en het toneel
Voor zingen en voor acteren, ze zeiden kind at moet je cultiveren
Het is aangeboren, je bent uitverkoren
Dat zeiden ze in Den Haag, ik geloof het nog vandaag

Het is uniek om het publiek te laten lachen of te ontroeren
Ze mee te nemen, en weg te voeren uit hun problemen
Al is het maar voor even en dat talent werd mij gegeven
Het is aangeboren, je bent uitverkoren

Die aanleg kreeg ik mee, het werd mijn vak, mijn metier
Mijn bestaan en mijn brood, mijn leven en wellicht mijn dood
Applaus, furore nu nog meer dan ooit tevoren ik ben uitverkoren

Maar af en toe gebeurd het, alles gaat verkeert
Wat je ook probeert, het gaat niet het gaat mis en je weet niet wat het is
En je denkt radeloos verdomd, ik weet niet hoe 't komt
Je geeft de schuld aan iedereen, de collega's om je heen
De belichting het decor, het geluid en ga maar door
Of ligt het aan me jurk, die regisseur is een plurk

Nee het ligt aan de muziek, of misschien aan het publiek
Ja 't publiek is de schuld, ik verlies m'n geduld, bah wat een zaal 
Tuig allemaal
Ja, zoals gisteravond, Louis, wat 'n vreselijke mensen waren dat, zeg
Afschuwelijk, minkukels
Ja
Meteen aan het begin van de voorstelling al, gewoon d'r doorheen praten. Vreselijk, typisch tv-kijkers
Ja
Die kerel op de tweede rij die zat gewoon te slapen
Ach jongen, die kerels die komen doodmoe thuis van hun werk
Die vrouwen die slepen ze mee naar 't theater
En dan te bedenken hoe ik me uitgesloofd heb al die jaren
Avond aan avond
Ja
En al die duizenden kilometers in die bus
Ach, jongen. Naar Winschoten en naar Kerkrade
Wat, en ziek zijn is er ook niet bij
Weet je dat ik nog weken lang gespeeld heb met gekneusde ribben? 
Me gek van de pijn op het toneel heb gesleept, gewoon
En dat allemaal voor je geliefde publiek?
Ja 
En maar zingen van 'Wat voor weer zou het zin in Den Haag'
Hou op zeg, en: 

'Bent u ooit wel eens gestoken door een bij
Was het net zo'n grote bij als die bij mij
Nou bij mij was het een kanjer
En hij zat achter een anjer
Ho wa wa wa hoe hoe hoe'

En dan niet te vergeten: 

'Herr Heinzelmann
We gingen samen naar het Deltaplan
Hij had een nieuwe blauwe blazer an
Zo'n mooie man
Herr Heinzelmann'
 
Maar vanavond is het heel anders
Ja, zeg dit is enig publiek, 
Ooo
En zo beschaafd hè en zo intelligent
Daar ligt zelfs Sita van flauw cultureel
En wat zijn ze feestelijk aangekleed, zie je dat
Ze zijn echt uit, hè
Zo wordt het weer helemaal:
Le theatre c'est ma vie 
Als ik hier sta voel ik me echt een theaterdier, wat het ook wezen moge
Ik denk een soort ouwe kat, een zwerfkat
Ach, heerlijk zeg, zo'n zaal

't is ideaal een hele zaal zo te verwarmen en te omarmen
Ze te veroveren en te betoveren met mijn charme
Dat is toch heel bijzonder, telkens weer dat grote wonder
Het is aangeboren, ik bent uitverkoren

De lieveling van het publiek, van de pers en de kritiek
Wanneer ik ooit stop dan hangen al mijn fans zich op
Succes en glamour, nog beroemder dan Fred Emmer 
Ik ben uitverkoren