Het was een avond in april
We liepen zwijgend langs de kust
En alles ademde rust 
Op deze avond in april
En zelfs de vogels waren stil
Ze leken alle uitgeblust
En ook de stormwind was gesust
In de takken en de twijgen
’t Was een avond om te zwijgen
’t Was een avond in april

De zware geur
Van prille bloesem
Vervaagde weer
Er was alleen
De bitt’re droesem
Van ’t oude zeer
Maar vraag niet meer, o vraag niet meer
En zwijg – en wees maar stil
Het maakt geen enkel verschil
Geen enkel verschil

Het was een avond in april
We liepen zwijgend hand in hand
Langs het doodstille strand
Op deze avond in april
Het was nog wel een beetje kil
Maar ja, wat wil je in dit land
En zeker ’s avonds aan het strand
En we dachten bij ons eigen:
’t Is een avond om te zwijgen
’t Is een avond in april

Ver boven zee
Waren er wolken
Grijs als lood
Er was alleen
Een enkel lichtje
Een vissersboot
Maar vraag niet meer, o vraag niet meer
En zwijg – en wees maar stil
Het maakt geen enkel verschil
Geen enkel verschil

Het was een avond in april
We liepen zwijgend naast elkaar
Dan weer es hier en dan weer daar
Op deze avond in april
En zelfs de meeuwen waren stil
De meeuwen en de ooievaar
Ze zaten hijgend naast elkaar
In de takken en de twijgen
’t Was een avond om te zwijgen
’t Was een avond in april