Donderdag de zevende,  zit een meisje huilend voor het raam
Haar dagboek heeft ze in haar hand
En ze fluistert  zacht en verloren z’n naam 
Haar wereld stortte in elkaar 
Toen hij zei: ’t is uit tussen jou en mij 
Ik kan zonder hem niet leven
Heeft ze in haar boek geschreven
’t Is middag, donderdagmiddag de zevende mei 

Ik wil niet leven, ik kan zonder hem niet verder gaan
Stond in de brief die naast haar lag
Ik wil niet leven, ik kan zonder hem niet verder gaan
Oh, vergeef me alsjeblief voor deze vreselijke dag

Donderdag de zevende staat een moeder huilend voor het raam
Op het bed bewegingloos, ligt haar kind met haar mooiste kleren aan
Het dagboek heeft ze in haar hand en ze leest, bedankt voor wat jij deed voor mij 
‘k Hou meer van hem dan van m’n leven
Ik hoop dat jij me kunt vergeven
’t Is avond, donderdagavond de zevende mei 

Ik wil niet leven, ik kan zonder hem niet verder gaan
Stond in de brief die naast haar lag
Ik wil niet leven, ik kan zonder hem niet verder gaan
Oh, vergeef me alsjeblief voor deze vreselijke dag

Ik wil niet leven, ik kan zonder hem niet verder gaan
Stond in de brief die naast haar lag
Ik wil niet leven, ik kan zonder hem niet verder gaan
Oh, vergeef me alsjeblief voor deze vreselijke dag
Vergeef me alsjeblief voor deze vreselijke dag