Waar ik vroeger dikwijls rende om de tram te halen
Daar schuifel ik nu langzaam voorbij
En als ik snel probeer te schuifelen
Dan krijg ik een steek in m’n zij

Ik zal nooit meer de held zijn van een voetbalwedstrijd
Want ik ben de kracht in m’n spieren kwijt
M’n schouders zijn gebogen, ik heb een kunstgebit
En ik voel me het lekkerst, als ik lekker rustig zit

Maar ik hoef nooit meer uit te blinken
Ik hoef me niet meer waar te maken
Dat is goddank voorbij
M’n handen die beven, m’n gewrichten zijn stroef
Maar vaak ben ik blij dat ik niks meer hoef 
Ik hoef me nooit meer uit te sloven 
Ik hoef geen indruk meer te maken
Ik hoef nooit meer te doen wat ik niet wil of niet kan
Ik mag eindelijk mezelf wezen: een oude man

Ik ben nooit meer de sterkste, ik win nooit meer een prijs 
Soms ben ik wat in de war, niet goed wijs
Ik ben al flink hardhorend, ik voel me nooit echt fit
Ik voel me het lekkerst, als ik lekker rustig zit

Maar ik hoef nooit meer uit te blinken
Ik hoef me niet meer waar te maken
Dat is goddank voorbij
M’n handen die beven, m’n gewrichten zijn stroef
Maar vaak ben ik blij dat ik niks meer hoef 
Ik hoef me nooit meer uit te sloven 
Ik hoef geen indruk meer te maken
Ik hoef nooit meer te doen wat ik niet wil of niet kan
Ik mag eindelijk mezelf wezen: een oude man