"He, Li-Wang Tai-Fu, wat hebben ons gehoold? Ga jij uit jouw lestaulantje weg 
 Ja, ik heb passage geboekt op de slow-boat to China 
 O, dat is jammel, want dan kunnen ons niet meer lekkel bami-bami eten. En d'l 
   zijn ook geen tulpebollen 
 O, daal zijn toch lotusbloesem 
 Ja, maal jij kunnen toch geen lotusbloesem eten. Lotusbloesem zijn toch mijn 
   vlouw 
 O, neem mij niet kwalijk. Ons een liedje zingen, samen 
 Goed" 
 
refr.: 
    Li-Wang Tai-Fu gaat weer naar Shanghai toe 
    Aan de Yangsekijang, daar vindt hij 't fijn 
    Li-Wang Tai-Fu gaat weer naar Shanghai toe 
    Waar hij is geboren, daar wil hij weer zijn 
    Z'n eerste lotusbloem heeft-ie daar gekust 
    Nu zoekt-ie overal en vind-ie nergens rust 
    Li-Wang Tai-Fu gaat weer naar Shanghai toe 
    China groter, Holland veel te klein 
 
In 't eethuis "Schone laken" is 't leeg en kaal, kale boel 
Niemand vind er meel een kluimeltje in een pannetje of in een schaal 
In de keuken hangt nog zachte, flauwe kluidengeul 
Nooit meer lijst en nooit meer bami staan te lezen op de deul 
 
refr. 
 
Zijn vooltleffelijke keuken had een grote loep tjaptjoi 
En vellaat z'n bami-goreng en z'n haaievinnesoep 
Wie er nu nog wel gaan smullen heeft vooltaan een stlop 
Want de keuken is gesloten en de loempia's zijn op 
 
refr.