Het was een donderdag een bij heldere hemel 
Toen je zonder veel lawaai ons huis verliet  
Je zei ik krijg geen adem meer, maar de vissen hebben eten 
En alles went dus heb maar geen verdriet 
Na zoveel jaar weer alleen t voelt zo raar 
En ben zo’n paljas die maar niet ontsnapt uit dat wat er was 

Ja ik heb heimwee, heimwee naar vroeger 
Ik heb heimwee naar jou 
En ik huil steeds als ik onze vissen voeder 
Door die heimwee naar jou  

Tel de dagen nu, zet streepjes op de muren als een radeloze gangster in zijn cel 
Ik heb geen honger, maar toch eet ik bij de buren 
Want dat hoort zo voor een nieuwe vrijgezel 
Na zoveel jaar weer alleen ‘t voelt zo raar 
En ben zo’n paljas die maar niet ontsnapt uit dat wat er was 

Want ik heb heimwee, heimwee naar vroeger 
Ik heb heimwee naar jou 
En ik huil steeds als ik onze vissen voeder 
Door die heimwee naar jou 

Nooit gedacht, nooit gedacht, nooit gedacht nee 
Dat jij zoveel vat op mij zou hebben 
En ik zo vreselijk weg zou ebben  
Nee nooit gedacht, nee nee, nooit gedacht nee 
Dat ons bed zo ijzig koud kon voelen  
Ik blijf maar woelen, woelen 
Lig wakker op mijn rug dus kom ook bij mij terug 
Veel liever snel dan vlug 

Want ik heb heimwee, heimwee naar vroeger 
Ik heb heimwee naar jou 
Ik heb heimwee, heimwee naar vroeger 
Ik heb heimwee naar jou 
En ik huil steeds als ik onze vissen voeder 
Door die heimwee naar jou 
Heimwee, Heimwee, Heimwee naar jou