Je zit zo naast het vuur het hart oververmoeid.
Je ogen sluiten snel, je speelt het grote spel,
van hen die al zijn uit gestoeid.
Gesloten in je schelp als een slak die onheil zoekt,
ben je net als een kind dat uit die grote wereld vlucht,
dat niet meer kan en zijn slaap vindt.

Luister naar mij wees toch een zon,
stap in een boot die met je wegvaart,
maar waar je plots hoort: "ontwaakt".
Volg nu de weg langs waar ik je leid,
kom reik nu mij je hand.
Ach kom nou vergeet, ik wil dat je vecht,
ach kom nou vergeet, trek alles weer recht,
ach kom nou vergeet, ik wil dat je vecht,
ach kom nou vergeet, trek alles weer recht.

Nu let eens op het vuur dat uitdooft op de duur.
Je doet allen je best omdat er jou slechts leegte rest.
Gesloten in je schelp als een slak die onheil zoekt,
ben je net als een kind dat uit de grote wereld vlucht,
dat niet meer kan en zijn slaap vindt.

Luister naar mij wees toch een zon,
stap in een boot die met je wegvaart,
maar waar je plots hoort: "ontwaakt".
Volg nu de weg langs waar ik je leid,
kom reik nu mij je hand.
Ach kom nou vergeet, ik wil dat je vecht,
ach kom nou vergeet, trek alles weer recht,
ach kom nou vergeet, ik wil dat je vecht,
ach kom nou vergeet, trek alles weer recht.