Ik denk wel eens aan Monica die woonde in de straat op nummer zeven
Die bleef in een keer weg van school en niemand wist waar of ze was
gebleven
De meester zei "d'r zijn nogal problemen met d'r moeder en haar vader
En Monica die woont nu voor een tijdje bij d'r moeder op een kamer"

En toen de school was afgelopen liepen we langs het huis op nummer zeven
Dat was het huis van Monica maar niemand wist waar of ze was gebleven
We vonden het wel spannend want we zagen wel dat het rolgordijn nog dicht
was
Maar 's avonds zei m'n zusje dat ze zelf gezien had dat er binnen licht
was

De meester zei die dag daarna "ik wil met jullie wat bepraten
't Gaat niet goed bij Monica in huis dat heb je nu wel in de gaten
Haar vader en haar moeder hebben ruzie en die wonen niet meer samen"
Dat vonden wij wel eng daar had je nooit wat van gemerkt als wij daar
kwamen

Het duurde maar een week en toen is Monica op school terug gekomen
Ze was een beetje stil en soms dan leek het of ze bijna zat te dromen
We vroegen wel 'ns wat er was gebeurd en of haar ouders gingen scheiden
Maar Monica die haalde dan haar schouders op bij alles wat we zeiden

Ik denk wel eens aan Monica ze is niet lang bij ons op school gebleven
Ze woont nu met haar moeder in een andere stad dat heeft ze ons geschreven

Tekst : Bert Vervoorn
Muziek: J.Custers/H.Erbe