Mijn opa die vertelde
Van het mannetje uit de maan 
En midden in een zomernacht
Ben ik toen opgestaan
En ik zag het mannetje wuiven
En de maan was wit en groot
Maar dat is lang geleden
Nu is het mannetje dood
Nee, da’s maar ’n grapje
Hij moet op aarde zijn
Ik zag hem nog in de halve maansteeg
Vlakbij het Rembrandtplein