Dit is een aardig boek, Cultuurgeschiedenis 
Ik ben nog pas op pagina vier 
De mens is daar nog bijna een dier 
Ik ben benieuwd wat hij aan 't eind geworden is 
Te denken, hoe we in de bomen zaten 
Alleen maar schreeuwden zo van 'hoe' en 'ha' 
En rupsen met een soort andijvie aten 
Dat staat hierin. Op bladzij vier. Ach ja 
 
We hadden er nooit uit moeten komen 
We hadden daar moeten blijven zitten 
Dan hadden we nou geen plastic gebitten 
En geen Jaarbeurs 
En geen tram 
En geen atomen 
 
Het hinderde niet of je getrouwd was 
Nou ja, enfin, wat dat aangaat 
We hadden toen nog niet zozeer een staat 
Je kreeg geen vijftien gulden als je oud was 
We zaten toen wel onbeschaafd te tieren 
Daar in die bomen, zonder Haags accent 
We hadden geen enquete-formulieren 
Er was ook nog geen oorlogsmonument 
 
We hadden er nooit uit moeten komen 
We hadden daar maar moeten blijven hokken 
Dan hadden we nou geen halflange rokken 
En geen Praag 
En geen Moskou 
En geen Rome 
 
Ik vraag me af, of het niet overbodig was 
Die lange reis. Zo'n lange reis enorm 
Van hordedier tot aan de Kominform 
Of al die drukte daar nou wel voor nodig was 
Nou geef ik toe, dat we zo door de eeuwen 
Op een punt wel vooruitgeschreden zijn 
We konden toen alleen maar 'Hoe ha' schreeuwen 
En nou de Bonte Dinsdagavondtrein 
 
We hadden er nooit uit moeten komen 
Nou goed, we zijn eruit, maar troost je 
Het duurt nog maar een heel kort poosje 
En we zitten 
Weer te klitten 
In die bomen