Ik heb mezelf verloochend
en verloren in details.
In boobytraps van eenzaamheid,
                commentaar die ik vermijd.   
     Want mijn hart is verward. 
     Mijn ziel is vernield.   
     Mijn hoofd is verdoofd.
      Omarm mij. Omarm mij.
Ik heb mezelf verkwanseld
aan een god die niet bestaat.
Ik ben niet bang van wie ik ben,
maar van de spiegel dan weer wel.
     Want mijn hart is verzwakt.  
     Mijn ziel is verziekt.  
     Mijn geest is verweesd.
     Mijn lijf is versteend.
     En mijn hoofd is verdoofd.
     Omarm mij. Omarm mij.
     Omarm mij. Omarm mij.
         Zou ze weten dat ik twijfel?
         Zou ze voelen dat ik lieg?
         Zou ze weten dat ik huiver voor passionele blitzkrieg?  
Ik heb mezelf verloochend
en verloren in details.
De spiegel spreekt een taal,
waardoor ik meer en meer verdwaal.
     Want mijn hart is verzwakt. 
     Mijn ziel is vernield,   
     En mijn hoofd is verdoofd.
      Omarm mij. Omarm mij.
     Omarm mij. Omarm mij.
         Zou ze weten dat ik twijfel?
         Zou ze voelen dat ik lieg?
         Zou ze weten dat ik huiver voor passionele blitzkrieg? 
      Omarm mij. Omarm mij.
     Omarm mij. Omarm mij.