Daar zit ik dan
Aan de rand van je bed
Smalle hand in mijn hand
Houdt mijn vingers vast
Hij is breekbaar als glas
Met de kleur van was
Maar onverwacht sterk
En alles eraan werkt
En ik merk dat ik bereken
Hoelang ik blijven kan
Hoe laat ik thuis ben dan
En ik schrik er zo van
Want ik weet niet meer
Hoe ik het stoppen kan
En ik schaam me
Ik schaam me zo

Daar zit ik dan
Vast aan je bed
En jij herhaalt mijn naam
Voor de derde keer
Je wilt veel meer zeggen
Maar het hoeft niet meer
Je kijkt me ernstig aan
Ik sla mijn ogen neer
Want ik hoor mijzelf praten
Over absoluut niets
Over het slechte weer
En ik walg er zo van
Maar ik weet niet meer
Hoe ik het stoppen kan
En ik schaam me
Ik schaam me zo

En ik weet dat ik iets voelen moet
Maar niet hoe je dat doet

Daar zit ik dan
Gevangen aan je bed
En jij trekt gulzig
Aan je derde sigaret
Met je ogen dicht
En de rook door je gezicht
De as valt eraf
En brandt gaten in het dek
En ik hoor mijzelf denken
Ik wil hier weg
Wanneer is dit voorbij
Dit is veel te dichtbij
Maar ik weet niet meer
Hoe ik het stoppen kan
En ik schaam me
Ik schaam me zo voor mij

En ik weet dat ik iets voelen moet
Maar niet hoe je dat doet

Daar zit ik dan
Ik kijk uit jouw raam
En alles aan mijn lichaam
Voelt veel te groot aan
En de stoel is te klein
En de kamer te warm
En je vingers branden gaten
In de huid van mijn arm
En ik vraag bijna hardop
Wanneer ga je nou dood
En hoelang gaat dit nog door
En ik ben zo bang
Want ik weet niet meer
Hoe ik het stoppen kan
En ik schaam me
Ik schaam me zo voor je

En ik weet dat ik iets voelen moet
Maar niet hoe je dat doet
Ik weet dat ik iets voelen moet


(c) Bram Vermeulen