in Amsterdam zwierf ik door stegen en straten
de grachten, ik ken ze van brug tot brug
overdag was er leven, 's nachts lag het verlaten
ik heb er gewoond en hoef niet meer terug
ik hield van die stad, ik wilde er sterven
en ik zal van haar houden zolang als ik leef
maar ik heb haar verlaten als een zondige minnaar
en loop weer verliefd langs de Heemsteedse Dreef

in België reed ik door dorpen en steden
ik zong er het lied van vlinder en president
ik heb er bemind, ik heb er geleden
ik heb ze verteld van mijn testament
ik hou van dat land, al wil ik er niet sterven,
het is het d?cor van liederen die ik schreef
maar ik kan er niet wonen en zeker niet leven
dat kan ik alleen bij de Heemsteedse Dreef

in Hollywood heb ik drie jaar verbleven
ik voelde me thuis in de smog en de zon
ondanks de armoe en moeizaam overleven
was er vrijheid, was er liefde die me troosten kon
ik hield van LA en zal haar nooit vergeten
de zoete herinnering aan toen ik daar verbleef
maar er was daar geen dag dat ik niet werd beslopen
door een stiekem verlangen naar de Heemsteedse Dreef

in Heemstede liggen de sporen der jaren
van vallen en opstaan en kinderlijk plezier
het is de plek van de eerste gitaren
het zingen van later, dat begon hier
ik hou van dit dorp en zal er niet weggaan
tot ik oud ben en eenzaam, tot ik wankel en beef
dan loop ik naar de bomen waar ik eeuwige rust vind
de sobere bomen voorbij de Heemsteedse Dreef