Boris van der Ham
Boris van der Ham - Opstaan songtekst
Je score:
Over deze songtekst:
Opstaan is het eerste nummer dat uitkwam van het album 'Niemand dan wij'. Het is ook het enige nummer op het album 'Niemand dan wij' waar Van der Ham zelf de muziek en tekst voor schreef. Als je het nummer hoort zou je kunnen denken dat ik het op de 'corona-tijd' geschreven heb. Maar dat is niet zo. Dit nummer schreef hij tijdens een lange treinreis, al meer dan vijf jaar geleden. Het gaat over alle ellende die een mens kan overkomen, zowel persoonlijk als maatschappelijk. Een groot gedeelte van het nummer is dus behoorlijk donker en pessimistisch. Maar het nummer heet niet voor niets 'Opstaan'. Het eindigt als een powersong.
Wat is er allemaal verleden wat is er allemaal voorbij wat is er nu dan weer omstreden waarom is nooit meer iemand blij de zomer lijkt meer op een winter de winter lijkt op nergens naar in elke vinger zit een splinter bij elk contact schuilt een gevaar [PRECHORUS] wij gaan reddeloos ten onder ons hoofd zit in een leeuwenbek en hoop niet op een wereldwonder aan alle kanten zijn we lek, en het wordt steeds erger [REFREIN] laten we gaan huilen huilen in een hele grote kring met een asbak middenin en een fles met whisky laten we gaan janken janken totdat heel de aarde beeft zodat iedereen beleeft dat we niets meer kunnen --- mag ik nog zeggen wat ik vind vind ik eigenlijk wat ik zeg en waar heb ik dat dan gevonden en wie heeft het daar gelegd waar het meer wordt, wordt het minder waar een kus komt, komt een blaar waar het leuk is, is er hinder en waar je valt komt geen brancard [PRECHORUS] wij gaan reddeloos ten onder ons hoofd zit in een leeuwenbek en hoop niet op een wereldwonder, nee aan alle kanten zijn we lek, en het wordt steeds erger [REFREIN] laten we gaan huilen huilen in een hele grote kring met een asbak middenin en een fles met whisky laten we gaan janken janken totdat heel de aarde beeft zodat iedereen beleeft dat we niets meer kunnen [instrumentaal] staan we weer op beide benen voelen we weer vaste grond zijn de tranen weer verdwenen groeit er een korstje op de wond laten we opstaan en bewegen de stem is schor en schreeuwen moe een nieuwe huilbui, we zijn er tegen we zijn aan heel iets anders toe laten we gaan zingen zingen in een hele grote kring met het gras tussen ons in en de wilde plannen Laten we gaan dansen dansen, tot heel de aarde beeft zodat iedereen beleeft dat we alles kunnen